Reduction of Interpreters in Finland: An Absurd Situation

 
Turku 2013
Deaf and hearing impaired people often use interpreters to commuicate with hearing people. The interpreters can be either sign language interpreters, special deafblind interpreters, scriptwriters or even international interpreters. Sign language differs from country to country and as do the systems that provide the interpretation services. But the need for the service is always there, no matter where in the world the user lives. According to the 9th article of the Agreement of the United Nations on the Rights of People With Disabilities, countries should secure the right for disabled people to access information, for example by providing interpreting service. All the countries of Scandinavia have signed and agreed to the agreement. Iceland is the only country which still has not fully sealed it by law but Finland was the latest country in Scandinavia to do it. Even so, it looks like the rights of people with disabilities in Finland are not fully respected,  if the latest events in the interpreting services there are taken into consideration.

Slauga recently got the news that the situation for intepreters in Finland  might be grave. The institute that provides the service, Kansaneläkelaitos (KELA), has decided to reduce the number of interpreters in the beginning of 2018.  Today there are 120 companies that KELA provides with interpreters, but the number will reduce to 100 in 2018. In the worst case hundreds of interpreters will become unemployed and those who already get too little service get nothing at all.

Slauga decided to ask her Finnish friends what they thought of the situation.

„I am amazed that top good interpreters get kicked and the bad interpreters continue work.  I'm concerned for those who are good and I like them.“ says Aarne, one of Slauga‘s deafblind friends. He also explains that many deaf and deafblind people are worried about the situation, because they might have to quit their jobs and become socially isolated due to the shortage of interpreters. „It is a really big thing to deaf and deafblind people.“

„Reducing number of interpreters is just wrong. Even current number is not enough! We don't get interpreter every time we need it even today...“ says Eetu, the leader of the deafblind club in Tampere. He points out that the users are varied and so the interpreters should be as many as possible and possess various knowledge and skills. He thinks this act of reducing the number of interpreters is a waste of expertise and education and that KELA would not save money by the act because it only pays for the work interpreters actually do. He points out KELA has all the reasons to make contracts, but it refuses to do it. „This is absurd situation, and bad for both interpreters and clients. But we‘ll fight!“

They both wonder why skilled interpreters are going to lose their jobs.
„We should be able to choose the best interpreter for our needs, but reducing number of interpreters weakens that possibility.“ concludes Eetu and agrees with Aarne that it is important for the clients to be able to get along with their interpreters.


Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Guest Blogger: Embracing Adventure

Mynd
Megan and her personal horse, Ginger. Disclaimer: This is my personal experience.   It is not intended as advice or recommendation. I swing onto Della’s broad, soft back and reach for the reins.     I hadn’t planned to ride today.   But my instructor surprised me, and I take it in stride.   We ride bareback a few laps in the roofed arena, then move to a sunny, smaller arena.   My instructor takes away my reins to test my balance.   At first I feel a little vulnerable.   But after practice and a break, I am sitting relaxed and balanced. Not bad for someone with bad proprioception, a weak upper body, and spinal fusion.   And did I mention I’m legally blind and hearing-impaired? Yet I ride horses and enjoy other outdoor activities.   I hold a college degree in English.   I read, draw, and write.   I don’t let my disabilities keep me from enjoying life. Here’s what makes these feats possible. Focusing ...
Lesa meira

Baráttan við bakið

Mynd
Hryggjarskekkja (e. scoliosis) er eitthvað sem margir kannast við. Það er eðlilegt að vera með örlitla skekkju, svo lengi sem hún fer ekki yfir fjörutíu gráður. Ef skekkjan fer yfir þau mörk getur hún haft heilsuspillandi áhrif og þá þarf að athuga með hana. Ég var bara krakki þegar fyrst fór að örla á hryggjarskekkju hjá mér. Í kjölfarið var ég send í röntgen-myndatöku. Fyrstu myndirnar staðfestu smá skekkju, en ekkert sem læknirinn taldi alvarlegt.   Eftir það hef ég verið send nokkrum sinnum í viðbót í röntgen til að fylgjast með bakinu. Það eru nefnilega margir með minn sjúkdóm sem fá slæma hryggjarskekkju, en það er ekki vitað fyrir víst hvers vegna. Tilgátur eru uppi um að líkami okkar hafi ekki nægilegan styrk til að halda hryggnum uppi og að taugakerfið spili þar inn í, en það hefur þó ekki verið almennilega sannað svo ég viti til. Sjúkra- og iðjuþjálfarar hafa haft auga með mér í gegnum árin, kennt mér rétta líkamsbeitingu og útvegað mér ýmis hjálpartæki á bo...
Lesa meira

Draumurinn um háskólagráðu

Mynd
Slauga viðskiptafræðingur. ,,Fyrst klárar þú grunnskóla, svo getur þú farið í menntaskóla og svo alla leið í háskóla.“ Þetta sagði kennarinn minn við mig einn daginn í 5. bekk þegar ég hafði leyst enn eitt verkefnið og var að sýna henni afraksturinn. Hún hafði greinilega fulla trú á mér en ég horfði bara á hana og sagði hneyskluð: ,,En það er svo langt þangað til!“ Núna, rúmum þrettán árum síðar hef ég lokið öllum þessum skólastigum. Tíminn leið hraðar en ég bjóst við <en draumurinn um   að fara í háskóla var alltaf til staðar. Einhverjir myndu segja að menntun sé ofmetin, en mér var kennt að meta menntun og að hún væri lykillinn að velferð. Ef ég var við það að gefast upp á náminu, sem gerðist af og til, hugsaði ég til langafa míns, fátæka bóndans á Ströndum, sem stritaði allt sitt líf til þess að afi minn og bræður hans gætu gengið menntaveginn. Á þeim tíma var ekki sjálfgefið að menntast á Íslandi, hvað þá fyrir fátækan bóndason eins og afa. En allt stritið bo...
Lesa meira