Áskorun á Alþingi að lögfesta NPA


Enn eina ferðina á að rjúfa þing snemma. Í þetta skipti er það af því að fólkið í ríkisstjórninni gat ekki  treyst hvort öðru. Eins og flestir vita slitnaði upp úr ríkisstjórninni eftir að upplýsingar um kynferðisbrotamenn sem fengu uppreist æru voru birtar. Þingið verður því rofið í lok október og þangað til þarf það að ákveða hvaða mál skuli rædd á þessum stutta tíma.
       Ástæðan fyrir því að ég skrifa þetta er sú að ég hef þungar áhyggjur af framvindu mála. Ég er 21 árs fötluð kona sem reiði mig á aðstoð annarra í daglegu lífi. Ég er í fullu háskólanámi, stunda íþróttir og félagsstarf. Til að geta gert alla þessa sjálfsögðu hluti þarf ég aðstoðarfólk og er því með NPA-samning (Notendastýrð persónuleg aðstoð). Staðreyndin er þó sú að NPA er enn bara tilraunaverkefni hérlendis og það rennur út núna um áramótin.
       Fyrir seinustu kosningar lofuðu flestir flokkarnir að lögfesta NPA og var stefnt að því að láta af því verða í lok árs 2017. En nú er kominn september, ríkisstjórnin er fallin og bara mánuður til stefnu. Ef þingið lögfestir ekki NPA núna eða aðhefst neitt, missi ég aðstoðarfólkið mitt eftir tæpa þrjá mánuði og aðstoðarfólkið mitt missir vinnuna. Ég hef ekki hugmynd hvernig lífið verður eftir áramót, hvort ég fái aðstoð eða ekki og það sem skiptir mestu máli; hvort ég geti haldið áfram að lifa sjálfstæðu lífi. Hvernig á ég að klæða mig, borða, komast í skólann, þvo þvott, æfa CrossFit, skrifa fundargerðir, kaupa jólagjafir, elda, mála mig, heimsækja vini, hugsa um bílinn minn...

Er þetta það sem við viljum? Að ýta fötluðu fólki út í horn og svipta því tækifæri til að lifa sjálfstæðu lífi? Að láta aðstoðarfólk þess missa vinnuna? Að koma í veg fyrir að samfélagið njótu vinnuframlags og nærveru fatlaðs fólks? Að byrja aftur á byrjunarreit?

Var Ísland ekki einmitt að fullgilda Samning Sameinuðu þjóðanna um réttindi fatlaðs fólks? Og hvað með 76. gr. stjórnarskrárinnar sem kveður á um að tryggja skuli rétt til aðstoðar vegna sjúkleika, örorku, elli eða annars?

Er þingmönnum alveg sama?


Slauga skorar á Alþingi að lögfesta NPA áður en það verður um seinan.

Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Guest Blogger: Embracing Adventure

Mynd
Megan and her personal horse, Ginger. Disclaimer: This is my personal experience.   It is not intended as advice or recommendation. I swing onto Della’s broad, soft back and reach for the reins.     I hadn’t planned to ride today.   But my instructor surprised me, and I take it in stride.   We ride bareback a few laps in the roofed arena, then move to a sunny, smaller arena.   My instructor takes away my reins to test my balance.   At first I feel a little vulnerable.   But after practice and a break, I am sitting relaxed and balanced. Not bad for someone with bad proprioception, a weak upper body, and spinal fusion.   And did I mention I’m legally blind and hearing-impaired? Yet I ride horses and enjoy other outdoor activities.   I hold a college degree in English.   I read, draw, and write.   I don’t let my disabilities keep me from enjoying life. Here’s what makes these feats possible. Focusing ...
Lesa meira

Baráttan við bakið

Mynd
Hryggjarskekkja (e. scoliosis) er eitthvað sem margir kannast við. Það er eðlilegt að vera með örlitla skekkju, svo lengi sem hún fer ekki yfir fjörutíu gráður. Ef skekkjan fer yfir þau mörk getur hún haft heilsuspillandi áhrif og þá þarf að athuga með hana. Ég var bara krakki þegar fyrst fór að örla á hryggjarskekkju hjá mér. Í kjölfarið var ég send í röntgen-myndatöku. Fyrstu myndirnar staðfestu smá skekkju, en ekkert sem læknirinn taldi alvarlegt.   Eftir það hef ég verið send nokkrum sinnum í viðbót í röntgen til að fylgjast með bakinu. Það eru nefnilega margir með minn sjúkdóm sem fá slæma hryggjarskekkju, en það er ekki vitað fyrir víst hvers vegna. Tilgátur eru uppi um að líkami okkar hafi ekki nægilegan styrk til að halda hryggnum uppi og að taugakerfið spili þar inn í, en það hefur þó ekki verið almennilega sannað svo ég viti til. Sjúkra- og iðjuþjálfarar hafa haft auga með mér í gegnum árin, kennt mér rétta líkamsbeitingu og útvegað mér ýmis hjálpartæki á bo...
Lesa meira

Draumurinn um háskólagráðu

Mynd
Slauga viðskiptafræðingur. ,,Fyrst klárar þú grunnskóla, svo getur þú farið í menntaskóla og svo alla leið í háskóla.“ Þetta sagði kennarinn minn við mig einn daginn í 5. bekk þegar ég hafði leyst enn eitt verkefnið og var að sýna henni afraksturinn. Hún hafði greinilega fulla trú á mér en ég horfði bara á hana og sagði hneyskluð: ,,En það er svo langt þangað til!“ Núna, rúmum þrettán árum síðar hef ég lokið öllum þessum skólastigum. Tíminn leið hraðar en ég bjóst við <en draumurinn um   að fara í háskóla var alltaf til staðar. Einhverjir myndu segja að menntun sé ofmetin, en mér var kennt að meta menntun og að hún væri lykillinn að velferð. Ef ég var við það að gefast upp á náminu, sem gerðist af og til, hugsaði ég til langafa míns, fátæka bóndans á Ströndum, sem stritaði allt sitt líf til þess að afi minn og bræður hans gætu gengið menntaveginn. Á þeim tíma var ekki sjálfgefið að menntast á Íslandi, hvað þá fyrir fátækan bóndason eins og afa. En allt stritið bo...
Lesa meira